Rzeżączka – co to za choroba? Jakie ma objawy, jak leczyć?
Jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową jest rzeżączka. Objawy skórne oraz rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej występują zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Nieleczone niekiedy prowadzą do bezpłodności. Infekcja ta wywoływana jest przez bakterię Neisseria gonorrhoeae, którą można zarazić się podczas kontaktu seksualnego pochwowego, oralnego lub analnego, używając przedmiotów do higieny osobistej chorego partnera, a nawet podczas korzystania z toalety publicznej. U noworodków dochodzi do zakażenia od chorej matki w trakcie porodu. Poznaj symptomy tego schorzenia i dowiedz się, jak wygląda leczenie.
Jakie objawy może powodować rzeżączka u kobiet?
Zdarza się, że osoby zarażone przez dłuższy czas nie widzą u siebie symptomów, ponieważ bywają one niespecyficzne. Leczenie rzeżączki jest szczególnie trudne zwłaszcza wtedy gdy przebiega ona bezobjawowo. Możesz podejrzewać u siebie rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej jeśli odczuwasz dyskomfort przy oddawaniu moczu oraz gdy widoczne są zmiany skórne – zaczerwienienie lub obrzęk. Jeśli z kolei objawy obejmują: pieczenie w pochwie, ropne lub śluzowo-ropne upławy, ból podbrzusza, czy też plamienia pomiędzy miesiączkami, istnieje duże prawdopodobieństwo, że cierpisz na rzeżączkowe zapalenie szyjki macicy.
Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn
Mężczyźni najczęściej zgłaszają takie symptomy zakażenia, jak ropna wydzielina oraz pieczenie lub ból cewki moczowej, nasilające się podczas korzystania z toalety. Wymagające leczenia objawy rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej u pacjentów płci męskiej ujawniają się szybciej niż u kobiet. U osób obojga płci zakażenie może dotyczyć także odbytu i gardła. Obserwowany może też być stan podgorączkowy. W przypadku rzadko występującego rozsianego zakażenia rzeżączkowego osoba chora zmaga się z gorączką, bólem stawów oraz objawami skórnymi. Krosty z charakterystyczną obwódką pojawiają się przede wszystkim na stopach i dłoniach.
Jak wygląda leczenie rzeżączki?
Podobnie jak w przypadku każdej infekcji bakteryjnej, również schorzenie wywoływane przez Neisseria gonorrhoeae wymaga antybiotykoterapii. W przeszłości leczenie rzeżączki polegało na stosowaniu pojedynczego antybiotyku. Obecnie, ze względu na rosnącą oporność na leki, często stosuje się kombinację dwóch farmaceutyków – ceftriaxonu podawanego domięśniowo i azytromycyny przyjmowanej doustnie.
Ważnym elementem leczenia rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej i szyjki macicy oraz objawów skórnych jest również kontrola po zakończeniu kuracji, aby upewnić się, że infekcja została całkowicie wyeliminowana. Ponadto, ze względu na łatwość przenoszenia tej choroby wenerycznej, konieczne jest poinformowanie partnerów seksualnych o diagnozie. Oni również powinni poddać się badaniom.
Warto także podkreślić, że przebyta rzeżączka, leczenie skuteczne, potwierdzone testem diagnostycznym, nie zapewniają bezpieczeństwa na przyszłość. Dlatego też konieczne jest stosowanie środków zapobiegawczych, takich jak bezpieczne praktyki seksualne. Należy pamiętać, że najważniejszą strategią jest prewencja. Używanie prezerwatyw, regularne badania przesiewowe oraz edukacja młodzieży mogą przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się chorób wenerycznych.
Skonsultuj niepokojące objawy rzeżączki z lekarzem!
Jeśli obserwujesz u siebie któryś z opisanych powyżej symptomów choroby, zgłoś się do wenerologa. Niepokojące objawy skórne może obejrzeć również ginekolog lub urolog. Aby potwierdzić zapalenie wywołane przez rzeżączkę, specjalista zleca wykonanie badań diagnostycznych, takich jak: posiew wymazu z cewki moczowej, szyjki macicy, odbytu lub gardła. Właściwe leczenie rzeżączki pozwala uniknąć powikłań, które są częstą przyczyną niepłodności lub ciąży pozamacicznej i poronień.