Homeopatia jest naturalną metodą leczenia, która przede wszystkim pobudza wrodzone zdolności organizmu do walki z chorobą oraz istotnie wspomaga nasze siły obronne i wzmacnia funkcje układu odpornościowego. Podawana w czasie choroby skraca czas jej trwania, zapobiega osłabieniu, przyspiesza rekonwalescencję; stosowana na dłuższą metę wydatnie podnosi odporność.
Homeopatia rządzi się kilkoma podstawowymi zasadami, które czynią ją odmienną od innych terapii i jednocześnie stanowią o jej bezpieczeństwie, skuteczności i uniwersalności.
„Podobne leczyć podobnym”, czyli zasada podobieństwa
Ta naczelna zasada leczenia homeopatycznego w dużym uproszczeniu oznacza, że ta sama substancja, która w dużym, mierzalnym stężeniu wywołuje u zdrowego człowieka określone objawy chorobowe, będzie leczyła te same lub podobne objawy u człowieka chorego, jeśli zostanie mu podana w bardzo małej, homeopatycznej dawce.
Dlatego w celu uzyskania aktywnych leków homeopatycznych, w procesie produkcyjnym substancja lecznicza zostaje poddana wielokrotnemu rozcieńczaniu, co w efekcie nadaje lekowi unikatowe właściwości i zapewnia jego całkowite bezpieczeństwo.
Dla lepszego zobrazowania zasady podobieństwa posłużyć się można przykładem leku Allium cepa, do którego wytwarzania używa się cebuli. Powszechnie wiadomo, że substancje, które uwalniają się z cebuli podczas jej krojenia, powodują u zdrowych osób kichanie, łzawienie, wyciek obfitej i wodnistej wydzieliny z nosa oraz podrażnienie śluzówek. Jeśli więc mamy do czynienia z osobą chorą, która skarży się na podobne objawy, czyli ma przezroczysty, obfity katar, który leci z nosa jak woda, zaczerwienione oczy i nos, kicha i łzawi, wówczas Allium cepa będzie lekiem najbardziej „dopasowanym” do tych objawów i szybko pomoże uporać się z przykrymi dolegliwościami.
Zasada indywidualnego doboru leku dla pacjenta
Homeopatia, jak wszystkie terapie naturalne, podchodzi do każdego pacjenta w indywidualny sposób. Oznacza to, że samo zdiagnozowanie jednostki chorobowej nie wystarczy, aby dobrać odpowiedni lek. Najważniejszy jest indywidualny sposób reagowania każdego człowieka w czasie choroby i jego szczególne, specyficzne objawy oraz sposób w jaki je odczuwa.
Przykładem może być zwykły kaszel. Dla homeopaty istotne jest nie tylko, czy kaszel jest suchy, czy produktywny, ale również kiedy się pojawia – w dzień czy w nocy, w jakich okolicznościach – czy podczas odpoczynku czy po wysiłku, na dworze, czy raczej w ciepłym pomieszczeniu, co powoduje pogorszenie lub złagodzenie dolegliwości – np. złagodzenie kaszlu po wypiciu ciepłego płynu, co pacjent odczuwa w tym czasie – pragnienie, bóle, suchość, drapanie, łaskotanie, jaki jest rodzaj wydzieliny – kolor, łatwość odkrztuszania, jaki jest rodzaj kaszlu – duszący, napadowy, grzechoczący w klatce piersiowej, szczekający, świszczący.
Zatem nie jest tak bardzo istotne to, na co pacjent choruje, ale to, w jaki sposób choruje i jak reaguje na swoją chorobę.
Zasada holistycznego podejścia do pacjenta w homeopatii
Holistyczne podejście oznacza całościowe spojrzenie na pacjenta i uwzględnienie w terapii wszystkich poziomów reagowania, na których choroba może się przejawiać.
Homeopata zatem bierze pod uwagę nie tylko objawy fizyczne, ale również symptomy natury emocjonalnej i psychicznej. W czasie wywiadu homeopatycznego zapyta o takie detale jak: dieta i upodobania pokarmowe, sen, zależność samopoczucia od pogody, uwarunkowania środowiskowe, związane z pracą, szkołą, otoczeniem, relacje w rodzinie, pracy, związku, wpływ czynników zewnętrznych na stan pacjenta i wiele innych.
Ponadto zwraca uwagę na przyczyny pojawienia się choroby oraz, co bardzo ważne, na wszelkiego rodzaju zaburzenia i dolegliwości emocjonalne, które w istotny sposób determinują wiele reakcji chorego i mogą wpływać na jego zdrowie.
Bezpieczeństwo i wszechstronność stosowania
Szczególnego podkreślenia wymaga fakt, że leki homeopatyczne nie powodują żadnych działań ubocznych. Właściwość ta wynika ze sposobu ich produkcji. Stężenie substancji czynnej w ostatecznym produkcie leczniczym jest na tyle małe, że nie jest on w stanie wywołać efektów szkodliwych dla zdrowia, prezentując jednocześnie dużą skuteczność terapeutyczną.
Duże znaczenie ma również fakt, że specyfiki te nie wchodzą w interakcje z innymi lekami, stosowanymi równocześnie przez pacjenta. Wręcz bywają przydatne w celu złagodzenia działań niepożądanych innych leków, np. w przebiegu chemioterapii. Mogą być podawane we wszystkich chorobach ostrych i przewlekłych, jako uzupełnienie terapii, wraz z innymi medykamentami. Często mogą być stosowane jako leki pierwszego wyboru, gdy stanowią jedyną terapię.
Co za tym idzie, homeopatia jest odpowiednim sposobem leczenia dla każdego – niezależnie od wieku, rodzaju schorzenia, wagi, płci, stanu fizjologicznego. Leki homeopatyczne są bezpieczne dla niemowląt, małych dzieci, dorosłych oraz osób starszych. Co ważne, mogą być stosowane także u kobiet w ciąży i karmiących, które nie muszą się wówczas obawiać efektów ubocznych ani u siebie ani u dziecka.
Obszary zastosowania homeopatii
Homeopatia sprawdza się w szeregu przeróżnych dolegliwości.
Leki homeopatyczne znalazły zastosowanie między innymi w takich przypadłościach jak: gorączka, kaszel, katar, grypa, biegunka rotawirusowa, opryszczka, inne choroby o podłożu wirusowym, kolki niemowlęce, ząbkowanie, każdego rodzaju urazy, oparzenia, choroba lokomocyjna, dolegliwości pokarmowe i wiele innych.
Homeopatia spotkała się z dużym uznaniem w takich dziedzinach jak: pediatria, alergologia, reumatologia, laryngologia, chirurgia, ginekologia, ortopedia i wiele innych. Jest również niezwykle przydatna w psychologii – doskonale radzi sobie z problemami emocjonalnymi, zaburzeniami nastroju i wszelkimi innymi stanami nadmiernego napięcia nerwowego.
