OpisCo to jest Minirin Melt i w jakim celu się go stosuje?
Minirin Melt stosowany jest do leczenia:
- moczówki prostej ośrodkowej;
- pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u dzieci w wieku powyżej 6 lat z prawidłową zdolnością zagęszczania moczu;
- nokturii u dorosłych, związanej z nocnym wielomoczem (objętość moczu wytwarzanego w nocy przekracza pojemność pęcherza moczowego).
Minirin Melt zawiera desmopresynę działającą podobnie jak naturalny hormon przysadki mózgowej, argininowazopresyna. Desmopresyna charakteryzuje się znacznie wydłużonym działaniem przeciwdiuretycznym (zmniejszającym wytwarzanie moczu) i całkowitym brakiem działania kurczącego naczynia krwionośne w dawkach stosowanych leczniczo.
Skład:
Substancją czynną leku jest desmopresyna w ilości 60 mikrogramów.
Pozostałe składniki to: żelatyna, mannitol, kwas cytrynowy bezwodny.
Przeciwwskazania:
- jeśli pacjent ma uczulenie na octan desmopresyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli u pacjenta rozpoznano psychogenną lub nawykową polidypsję (nadmierne pragnienie);
- jeśli u pacjenta występuje niewydolność układu krążenia lub inne choroby wymagające podawania leków moczopędnych;
- jeśli u pacjenta występuje umiarkowana lub ciężka niewydolność nerek z klirensem kreatyniny poniżej 50 ml/min.;
- jeśli u pacjenta stwierdza się hiponatremię (małe stężenie sodu we krwi);
- jeśli u pacjenta rozpoznano zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH).
Dawkowanie:
Stosowanie leku Minirin Melt w leczeniu moczówki prostej ośrodkowej
Lekarz ustala dawkowanie leku indywidualnie dla każdego pacjenta, ale całkowita dawka dobowa mieści się zazwyczaj w granicach od 120 do 720 mikrogramów podjęzykowo.
Zazwyczaj leczenie dzieci i dorosłych rozpoczyna się od podania 60 mikrogramów desmopresyny podjęzykowo 3 razy na dobę. Następne dawki lekarz ustala w zależności od reakcji pacjenta. U większości pacjentów dawka podtrzymująca wynosi od 60 do 120 mikrogramów desmopresyny podjęzykowo 3 razy na dobę.
Stosowanie leku Minirin Melt w leczeniu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u dzieci
Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od dawki 120 mikrogramów. Lek podaje się podjęzykowo 1 raz na dobę przed snem. Jeśli ta dawka jest niewystarczająca, lekarz może zlecić zwiększenie dawki do 240 mikrogramów.
Przyjmowanie płynów należy ograniczyć do minimum w czasie od 1 godziny przed przyjęciem leku do 8 godzin po przyjęciu leku.
Po trzech miesiącach leczenia lekarz powinien zlecić przerwanie podawania leku na co najmniej jeden tydzień i ocenić, czy dalsze leczenie jest konieczne.
Stosowanie leku Minirin Melt w leczeniu nokturii u dorosłych
Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od dawki 60 mikrogramów. Lek podaje się podjęzykowo 1 raz na dobę przed snem. Jeśli ta dawka nie jest wystarczająco skuteczna po jednym tygodniu stosowania, lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 120 mikrogramów a następnie do 240 mikrogramów, z zachowaniem tygodniowych odstępów przy zwiększaniu dawki.
Przyjmowanie płynów należy ograniczyć do minimum w czasie od 1 godziny przed przyjęciem leku do 8 godzin po przyjęciu leku.
Działania niepożądane:
Następujące bardzo częste działania niepożądane dotyczą więcej niż 1 na każdych 10 leczonych pacjentów:
Następujące częste działania niepożądane dotyczą od 1 do 10 na każdych 100 leczonych pacjentów:
- hiponatremia (małe stężenie sodu w surowicy krwi);
- zawroty głowy;
- nadciśnienie;
- nudności;
- ból brzucha;
- biegunka;
- zaparcie;
- wymioty;
objawy dotyczące pęcherza moczowego i cewki moczowej;
- obrzęk;
- uczucie zmęczenia.
Następujące niezbyt częste działania niepożądane dotyczą od 1 do 10 na każdych 1 000 leczonych pacjentów:
- bezsenność;
- senność;
- parestezje (uczucie mrowienia, kłucia lub drętwienia);
- upośledzone widzenie;
- zaburzenia równowagi;
- kołatanie serca;
- niedociśnienie ortostatyczne (zmniejszenie ciśnienia krwi po zmianie pozycji z leżącej na stojącą);
- duszność;
- niestrawność;
- wiatry;
- wzdęcie;
- pocenie się;
- świąd skóry;
- wysypka;
- pokrzywka;
- skurcze mięśniowe;
- ból mięśni;
- złe samopoczucie;
- ból w klatce piersiowej;
- objawy grypopodobne;
- zwiększona masy ciała;
- zwiększone stężenie enzymów wątrobowych;
- hipokaliemia (małe stężenie potasu w surowicy krwi).
Następujące rzadkie działania niepożądane dotyczą od 1 do 10 na każdych 10 000 leczonych pacjentów:
- splątanie świadomości;
- alergiczne zapalenie skóry.
Częśtość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- reakcje anafilaktyczne;
- odwodnienie;
- hipernatremia (duże stężenie sodu w surowicy krwi);
- drgawki;
- osłabienie;
- śpiączka.
Minirin Melt a inne leki:
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W szczególności należy poinformować lekarza o przyjmowaniu:
- trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych;
- selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny;
- chloropromazyny;
- karbamazepiny;
- leków przeciwcukrzycowych z grupy sulfonylomocznika, np. chloropropamidu;
- niesteroidowych leków przeciwzapalnych;
- loperamidu.
Wymienione wyżej leki mogą prowadzić do nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub zmniejszenia stężenia sodu we krwi.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność:
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn:
Minirin Melt nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Powyższe dane mają charakter informacyjny i nie mogą zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Pełny wykaz informacji dotyczących stosowania leku znajduje się na ulotce produktu, dlatego zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Powyższe dane mają charakter informacyjny i nie mogą zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Pełny wykaz informacji dotyczących stosowania leku znajduje się na ulotce produktu, dlatego zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.