OpisCo to jest Luminalum UNIA i w jakim celu się go stosuje
Luminalum UNIA zawiera substancję czynną fenobarbital, który wpływa hamująco na ośrodkowy układ nerwowy. W zależności od dawki lek ma działanie uspokajające, nasenne i przeciwpadaczkowe.
Wskazania do stosowania:
padaczka – napady częściowe i uogólnione toniczno-kloniczne.
Skład:
- Substancją czynną leku jest fenobarbital. Każda tabletka zawiera 15 mg fenobarbitalu.
- Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna; żelatyna; magnezu stearynian; talk; skrobia ziemniaczana; karboksymetyloskrobia sodowa.
Przeciwwskazania:
Leku nie należy przyjmować:
- jeśli pacjent ma uczulenie na fenobarbital lub na inne pochodne kwasu barbiturowego lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- jeśli pacjent ma niewydolność oddechową;
- jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby;
- jeśli pacjent jest w śpiączce wątrobowej;
- jeśli pacjent ma porfirię (choroba polegająca na nieprawidłowym wytwarzaniu hemu – składnika hemoglobiny);
- jeśli pacjent ma chorobę alkoholową;
- jeśli u pacjenta stwierdzono ostre zatrucie środkami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy;
- jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.
Dawkowanie:
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek Luminalum UNIA można przyjmować niezależnie od posiłków.
Zalecane dawkowanie
Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta (do uzyskania we krwi stężenia w zakresie od 15 do 40 mikrogramów na ml).
Dorośli
zazwyczaj stosuje się od 60 mg (4 tabletki) do 200 mg na dobę, w dawce pojedynczej. Lek należy przyjmować na noc.
W przypadku stosowania dawki powyżej 100 mg na dobę, lekarz może przepisać lek Luminalum UNIA, 100 mg, tabletki.
Dzieci w wieku powyżej 2 lat
jeśli potrafią połknąć tabletkę: 1 mg do 6 mg na kg mc. na dobę w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych.
Działania niepożądane:
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Objawy wymagające natychmiastowego kontaktu z lekarzem:
Niezbyt często występujące działania niepożądane (częściej niż u 1 na 1 000, lecz rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
- stany splątania (zaburzenia świadomości i orientacji co do czasu, miejsca, sytuacji lub własnej osoby);
- depresja (nadmierny smutek), zwłaszcza u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) lub wyniszczonych;
- reakcje paradoksalne (niepokój, pobudzenie, agresywne zachowania), zwłaszcza u dzieci, u osób w podeszłym wieku lub wyniszczonych.
Rzadko występujące działania niepożądane (częściej niż u 1 na 10 000, lecz rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów):
- agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby granulocytów – jednego z rodzaju białych krwinek, powodujące większą podatność na zakażenia);
- reakcje alergiczne (wysypka lub pokrzywka, obrzęk powiek, twarzy lub warg, świszczący oddech lub duszność występujące zwłaszcza u osób z astmą, pokrzywką, obrzękiem naczynioruchowym);
- złuszczające zapalenie skóry (gorączka, zaczerwieniona, zgrubiała lub łuszcząca się skóra);
- omamy (spostrzeganie nieistniejących przedmiotów, osób);
- niedociśnienie (zmniejszenie ciśnienia krwi);
- niedokrwistość megaloblastyczna (objawiająca się osłabieniem, łatwym męczeniem się, bladością skóry i błon śluzowych, bólem i zawrotami głowy, utratą poczucia smaku, pieczeniem języka, biegunką lub zaparciami);
- zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze na skórze i (lub) błonach śluzowych, które pękając przechodzą w bolesne rany (nadżerki); często towarzyszy im gorączka, ból mięśni i stawów);
- małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi – większe ryzyko krwawienia i powstawania siniaków).
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- potencjalnie zagrażające życiu wysypki skórne: zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna rozpływna martwica naskórka.
Objawy niepożądane występujące w przypadku długotrwałego stosowania fenobarbitalu:
- uszkodzenie wątroby (zażółcenie białkówek oczu lub skóry);
- osteopenia (zmniejszenie masy kostnej);
- krzywica (choroba przewlekła wywołana niedoborem witaminy D, powodująca zniekształcenia kości. Objawia się bólem i tkliwością uciskową kości, brakiem łaknienia, osłabieniem mięśni, niewyjaśnionym zmniejszeniem masy ciała).
Objawy wymagające kontaktu z lekarzem tylko w przypadkach, gdy nie ustępują lub są uciążliwe:
Często występujące działania niepożądane (częściej niż u 1 na 100, lecz rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
- zaburzenia równowagi;
- zawroty lub uczucie pustki w głowie;
- senność;
- odczucia podobne do reakcji po nadużyciu alkoholu.
Niezbyt często występujące działania niepożądane (częściej niż u 1 na 1 000, lecz rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
- niepokój lub nerwowość;
- zaparcia;
- stany zamroczenia;
- bóle głowy;
- drażliwość;
- nudności lub wymioty;
- koszmary nocne lub zaburzenia snu.
Objawy wymagające kontaktu z lekarzem, występujące po zaprzestaniu leczenia fenobarbitalem:
Objawy umiarkowane, występujące w ciągu 8 do 12 godzin:
- niepokój;
- drgania mięśni, drżenie rąk;
- osłabienie;
- zawroty głowy;
- zaburzenia widzenia;
- nudności, wymioty;
- zaburzenia snu, zwiększona ilość marzeń sennych lub koszmary nocne;
- niedociśnienie ortostatyczne (zawroty głowy lub omdlenia podczas podnoszenia z pozycji siedzącej lub leżącej).
Objawy ciężkie, występujące w czasie 16 godzin i trwające do 5 dni:
Istnieją doniesienia o zaburzeniach kostnych łącznie z osteopenią, osteoporozą („rozrzedzenie” kości) oraz złamaniami. Należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku stosowania długoterminowej terapii lekami przeciwpadaczkowymi, osteoporozy lub przyjmowania steroidów.
Luminalum UNIA a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek Luminalum UNIA osłabia działanie następujących leków:
- doksycykliny (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych);
- metronidazolu (lek stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie i pierwotniaki);
- teofiliny (lek stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej);
- chinidyny (lek stosowany w leczeniu zaburzeń pracy serca);
- kortykosteroidów (zwanych steroidami, stosowanymi w leczeniu m.in. choroby reumatycznej);
- cyklosporyny (lek stosowany u pacjentów po przeszczepieniu narządów);
- paracetamolu (lek stosowany w celu łagodzenia bólu i obniżenia gorączki);
- fenylbutazonu (lek stosowany w leczeniu m.in. zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i reumatoidalnego zapalenia stawów);
- gryzeofulwiny (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez grzyby);
- itrakonazolu (lek stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez grzyby);
- lewotyroksyny (lek stosowany w leczeniu niedoczynności tarczycy);
- doustnych leków przeciwzakrzepowych (stosowanych w celu zmniejszenia krzepliwości krwi, np. warfaryny);
- doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny (może być konieczna zmiana metody zapobiegania ciąży);
- trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (stosowanych w leczeniu depresji);
- digoksyny (lek stosowany w leczeniu niewydolności serca i zaburzeń pracy serca);
- haloperydolu (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych, m.in. schizofrenii).
Stosując Luminalum UNIA należy zachować szczególną ostrożność, jeśli jednocześnie stosowany jest którykolwiek z poniższych leków:
- pochodne fenotiazyny i tioksantenu (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, m.in. schizofrenii), ponieważ zwiększają ryzyko napadu padaczkowego; dlatego lekarz powinien dostosować dawkę fenobarbitalu;
- chloropromazyna (lek psychotropowy stosowany w leczeniu schizofrenii), ponieważ Luminalum UNIA osłabia jej działanie;
- prymidon (lek stosowany w leczeniu padaczki), ponieważ może nasilać działanie uspokajające fenobarbitalu lub zwiększyć prawdopodobieństwo pojawienia się objawów niepożądanych (np. może zmienić się typ napadu padaczkowego). W przypadku jednoczesnego stosowania fenobarbitalu i prymidonu konieczne jest zmniejszenie dawki prymidonu;
- karbamazepina lub pochodne kwasu bursztynowego (leki stosowane w leczeniu padaczki); lekarz powinien kontrolować stężenie karbamazepiny i pochodnych kwasu bursztynowego we krwi;
- kwas walproinowy (lek stosowany w leczeniu padaczki), ponieważ nasila działanie fenobarbitalu;
- fenytoina (lek stosowany w leczeniu padaczki), ponieważ fenobarbital zmienia (zwiększa lub zmniejsza) jej stężenie we krwi;
- hydantoina (lek stosowany w leczeniu padaczki), ponieważ mogą wystąpić objawy niepożądane; dlatego lekarz powinien ściśle kontrolować jej stężenie we krwi;
- ryfampicyna (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy lub niektórych innych zakażeń) – może zmniejszać stężenie fenobarbitalu we krwi; dlatego lekarz powinien dostosować dawki fenobarbitalu;
- inhibitory MAO (leki stosowane w leczeniu depresji), ponieważ wydłużają działanie fenobarbitalu;
- blokery kanałów wapniowych (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego), ponieważ fenobarbital może nasilić ich działanie obniżające ciśnienie krwi;
- guanetydyna (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego), ponieważ fenobarbital może nasilać objawy niedociśnienia ortostatycznego (zawroty głowy lub omdlenia podczas podnoszenia z pozycji siedzącej lub leżącej);
- witamina D, ponieważ fenobarbital zmniejsza jej stężenie we krwi, dlatego u pacjentów
- przyjmujących fenobarbital długotrwale, zwłaszcza u dzieci, należy włączyć profilaktykę krzywicy, dlatego też zaleca się stosowanie suplementów witaminy D2 (1200 do 2000 IU/dzień) lub witaminy D3;
- długotrwałe przyjmowanie fenobarbitalu przed zastosowaniem leków znieczulających (np. halotanu, enfluranu, metoksyfluranu) może spowodować uszkodzenie wątroby, a w przypadku stosowania metoksyfluranu istnieje dodatkowo ryzyko uszkodzenia nerek;
- maprotylina (lek stosowany w leczeniu depresji) – stosowana w dużych dawkach może zmniejszać działanie przeciwpadaczkowe leku Luminalum UNIA;
- ketamina (lek stosowany do znieczulenia przedoperacyjnego), szczególnie jeśli jest stosowana w dużej dawce zwiększa ryzyko niedociśnienia – znaczne zmniejszenie ciśnienia krwi i (lub) depresji oddechowej – zwolnienie i spłycenie oddechu, bezdech i śmierć wskutek uduszenia się;
- inhibitory anhydrazy węglanowej (leki stosowane w leczeniu jaskry, np. acetazolamid) mogą powodować osteopenię (zmniejszenie masy kostnej). W razie wystąpienia objawów osteopenii lekarz powinien odstawić inhibitory anhydrazy węglanowej i zastosować odpowiednie leczenie.
Fenobarbital nasila działanie następujących leków:
- leków nasennych;
- leków uspokajających;
- opioidowych leków przeciwbólowych (silne leki przeciwbólowe, np. morfina);
- leków przeciwhistaminowych o działaniu uspokajającym (leki stosowane w leczeniu m.in. alergii);
- metotreksatu (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów oraz reumatoidalnego zapalenia stawów).
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leku Luminalum UNIA nie wolno stosować w okresie ciąży, ponieważ lek może powodować uszkodzenia płodu.
Fenobarbital stosowany w III trymestrze ciąży może wywołać u noworodka fizyczne uzależnienie, objawy odstawienne oraz krwawienia.
Leku Luminalum UNIA nie wolno stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ lek przenika do mleka matki.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek Luminalum UNIA może powodować senność i wydłużenie czasu reakcji, dlatego w trakcie leczenia nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
Powyższe dane mają charakter informacyjny i nie mogą zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Pełny wykaz informacji dotyczących stosowania leku znajduje się na ulotce produktu, dlatego zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Powyższe dane mają charakter informacyjny i nie mogą zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Pełny wykaz informacji dotyczących stosowania leku znajduje się na ulotce produktu, dlatego zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.