Nebilet 28 tabletek 5 MG

Nebilet 5 mg, 28 tabletek

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO


1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

NEBILET 5 mg, tabletki


2. SKŁAD JAKO ŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka produktu leczniczego NEBILET zawiera 5 mg nebiwololu (Nebivololum), co odpowiada 5,45 mg chlorowodorku nebiwololu,: 2,5 mg SRRR-nebiwololu (lub d-nebiwololu) i 2,5 mg RSSS-nebiwololu (lub l-nebiwololu).

Substancje pomocnicze: między innymi laktoza jednowodna.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki
Białe, okrągłe, z dwoma rowkami dzielącymi.
Tabletki można podzielić na równe cztery cz ęści.


4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4. 1. Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze

Leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego.

Przewlekła niewydolność serca (CHF)

Leczenie stabilnej łagodnej i umiarkowanej przewlekłej niewydolności serca, jako uzupełnienie standardowej terapii u pacjentów w podeszłym wieku (≥ 70 lat).

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Nadciśnienie tętnicze

Dawkowanie u dorosłych

Dawka dobowa wynosi 5 mg nebiwololu (1 tabletka). Zalecane jest przyjmowanie produktu o stałej porze.

Tabletki mogą być przyjmowane w trakcie posiłku.

Efekt hipotensyjny jest widoczny po 1-2 tygodniach leczenia. W rzadkich przypadkach, efekt optymalny jest uzyskiwany po 4 tygodniach.

Dawkowanie w leczeniu skojarzonym z innymi lekami hipotensyjnymi

Możliwe jest stosowanie leków beta-adrenolitycznych w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z innymi lekami hipotensyjnymi. Jak dotąd, addycyjne działanie przeciwnadciśnieniowe obserwowano jedynie podczas jednoczesnego stosowania 5 mg nebiwololu z 12,5 mg do 25 mg hydrochlorotiazydu.

Dawkowanie u pacjentów z niewydolno ścią nerek

Zalecana początkowa dawka dobowa nebiwololu dla pacjentów z niewy dolnością nerek wynosi 2,5 mg. W razie konieczności dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg.


Dawkowanie u pacjentów z niewydolno ścią wątroby

Dane dotyczące stosowania produktu u pacjentów z niewydolno ścią lub zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. Z tego powodu stosowanie nebiwololu w tej grupie pacjentów jest przeciwwskazane.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w wieku powy żej 65 lat zalecana początkowa dawka dobowa nebiwololu wynosi 2,5 mg.

W razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg. Natomiast, uwzględniając ograniczone doświadczenie kliniczne w stosowaniu produktu u pacjentów w wieku powy żej 75 lat, należy zachować szczególn ą ostrożność w czasie leczenia pacjentów w tej grupie wiekowej. Pacjenci powinni znajdować się pod ścisłą kontrolą.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży

Brak danych dotyczących stosowania produktu u dzieci i młodzieży. Z tego powodu nie zaleca się stosowania produktu w tych grupach wiekowych.

Przewlekła niewydolność serca

Leczenie wyrównanej przewlekłej niewydolno ści serca należy rozpocząć od stopniowego zwiększania dawki, aż do uzyskania optymalnej dla pacjenta, indywidualnej dawki podtrzymującej.

Wyrównana przewlekła niewydolno ść serca, wyłączając ostrą niewydolność, powinna być zdiagnozowana w okresie sześciu tygodni poprzedzających rozpoczęcie leczenia. Zaleca się, by lekarz prowadzący miał doświadczenie w prowadzeniu pacjentów z przewlekł ą niewydolnością serca.

U pacjentów leczonych lekami działaj ącymi na układ krążenia, w tym diuretykami i (lub) digoksyną, i (lub) inhibitorami konwertazy angiotensyny, i (lub) antagonistami receptora angiotensyny II, dawkowanie powyższych leków nale ży ustabilizować w okresie dwóch tygodni poprzedzaj ących rozpoczęcie leczenia produktem NEBILET.

Początkowe zwiększanie dawki powinno odbywać się według poniższego schematu w odstępach 1-2 tygodni, stosownie do indywidualnej tolerancji wykazywanej przez pacjenta:

dawkę 1,25 mg nebiwololu należy zwiększać do 2,5 mg nebiwololu raz na dobę, następnie do 5 mg raz na dobę, aż do 10 mg raz na dobę.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 10 mg nebiwololu podawanego jeden raz na dobę.

Rozpoczęcie leczenia i każdorazowe zwiększenie dawki powinno być prowadzone pod nadzorem doświadczonego lekarza przez okres, co najmniej, 2 godzin, aby mieć pewność, że stan kliniczny pacjenta pozostaje stabilny (ze szczególnym uwzgl ędnieniem parametrów ci śnienia krwi, tętna, zaburzeń przewodzenia, nasilenia objawów niewydolno ści serca).

Wystąpienie objawów niepo żądanych może uniemożliwić leczenie maksymalną zalecaną dawką. W razie potrzeby, osiągniętą dawkę można też stopniowo zmniejszać, a następnie wprowadzić ją ponownie, o ile postępowanie takie zostanie uznane za właściwe.

Podczas zwiększania dawki, w przypadku nasilenia się objawów niewydolno ści serca lub wystąpienia nietolerancji produktu, zaleca się najpierw zmniejszenie dawki nebiwololu lub, w razie konieczności, natychmiastowe odstawienie leku (w przypadku ciężkiego niedociśnienia, nasilenia objawów niewydolności serca z ostrym obrzękiem płuc, wstrząsu kardiogennego, objawowej bradykardii lub bloku przedsionkowo-komorowego).

Leczenie wyrównanej, przewlekłej niewydolno ści serca nebiwololem jest zazwyczaj długotrwałe.

Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia nebiwololem, gdyż może być to przyczyną przejściowego nasilenia się objawów niewydolno ści serca. W razie konieczności przerwania leczenia, dawkę powinno się zmniejszać stopniowo o połowę, w odstępach tygodniowych. Tabletki można przyjmować razem z posiłkiem.

Dawkowanie u pacjentów z niewydolno ścią nerek

U pacjentów z łagodn ą do umiarkowanej niewydolnością nerek, nie jest konieczne modyfikowanie dawki, gdyż jej zwiększanie do maksymalnie tolerowanej jest ustalane indywidualnie. Z uwagi na brak doświadczeń w leczeniu pacjentów z ci ężką niewydolnością nerek (stężenie kreatyniny w surowicy ³ 250 mmol/l), nie zaleca się stosowania nebiwololu w tej grupie pacjentów.

Dawkowanie u pacjentów z niewydolno ścią wątroby

Z uwagi na ograniczone dane dotyczące podawania nebiwololu pacjentom z niewydolnością wątroby, stosowanie produktu NEBILET w tej grupie pacjentów jest przeciwwskazane.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Nie jest wymagane modyfikowanie dawki, gdyż zwiększanie dawki do maksymalnie tolerowanej jest ustalane indywidualnie.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży

Z uwagi na brak badań u dzieci i młodzieży, nie zaleca się stosowania produktu NEBILET w tych grupach wiekowych .

4.3. Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub któr ąkolwiek substancję pomocniczą wchodzącą w skład produktu NEBILET;

Niewydolność lub zaburzenie czynności wątroby;

Ostra niewydolność serca, wstrząs kardiogenny lub epizody dekompensacji niewydolności serca wymagające leczenia dożylnego lekami inotropowymi.

Dodatkowo, tak jak w przypadku stosowania innych leków beta-adrenolitycznych, produkt NEBILET jest przeciwwskazany w przypadku:

-wstrząsu kardiogennego,
-nie leczonej niewydolności serca,
-zespołu chorego węzła zatokowego, w tym bloku zatokowo-przedsionkowego,
-bloku przedsionkowo-komorowego II i III0,
-stanów skurczowych oskrzeli lub astmy oskrzelowej  w wywiadzie,

-nie leczonego guza chromochłonnego nadnerczy,
-kwasicy metabolicznej,
-bradykardii (tętno < 60 uderzeń / min. przed rozpoczęciem leczenia),
-niedociśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe < 90 mm Hg),
-ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego.

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Patrz równie ż punkt 4.8.

Poniższe ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą wszystkich leków beta-adrenolitycznych:

Znieczulenie ogólne

Utrzymanie blokady receptorów beta-adrenergicznych zmniejsza ryzyko arytmii w czasie wprowadzenia do znieczulenia oraz intubacji. W razie potrzeby przerwania blokady receptorów beta-adrenergicznych, w celu przygotowania pacjenta do zabiegu chirurgicznego, należy przerwać podawanie leków beta-adrenolitycznych przynajmniej 24 godziny przed zabiegiem.

Zalecana jest ostrożność w przypadku stosowania niektórych środków znieczulaj ących mających depresyjny wpływ na mięsień sercowy, takich jak: cyklopropan, eter lub trichloroetylen. W celu przeciwdziałania wystąpieniu reakcji ze strony układu przywspółczulnego ( nerw błędny), należy podać dożylnie atropinę.

Układ sercowo-naczyniowy

Zasadniczo, nie należy stosować leków beta-adrenolitycznych u pacjentów z nie lecz oną zastoinową niewydolnością serca.


Jeżeli wystąpi konieczność przerwania stosowania leków beta-adrenolitycznych u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, od leczenia należy odstępować stopniowo zmniejszając dawkę w okresie, np.: 1-2 tygodni. W razie konieczności, zaleca się w tym czasie wprowadzenie odpowiedniego leczenia zapobiegającego zaostrzeniu się objawów dławicy piersiowej.

Leki beta-adrenolityczne mogą wywoływać bradykardię: w przypadku, gdy tętno spoczynkowe pacjenta wynosi poniżej 50-55 uderzeń na minutę i (lub) wystąpią objawy związane z bradykardią, dawkę należy zmniejszyć.

Zalecana jest ostrożność w przypadku stosowania leków beta-adrenolitycznych  u:

-pacjentów z zaburzeniami kr ążenia obwodowego (choroba lub zespół Raynaud’a, chro manie przestankowe) z uwagi na możliwość zaostrzenia się objawów chorobowych;

-pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym (I 0) z powodu ujemnego wpływu na czas przewodzenia (ujemny efekt dromotropowy);

-pacjentów z dławic ą Prinzmetal’a z uwagi na mo żliwość wystąpienia ryzyka skurczu tętnic

-wieńcowych spowodowanego pobudzeniem receptorów alfa; l eki beta-adrenolityczne mogą zwiększać liczbę napadów dławicy piersiowej i wydłu żać czas jej trwania.

Zasadniczo, nie zaleca się łączenia nebiwololu z antagonistami kanału wapniowego typu werapamil i diltiazem, jak równie ż z lekami antyarytmicznymi klasy I oraz lekami hipotensyjnymi działającymi ośrodkowo. Szczegółowe informacje, patrz punkt 4.5.

Metabolizm i układ hormonalny

Produkt NEBILET nie wpływa na stężenie glukozy u pacjentów chorych na cukrzyc ę. Należy jednak zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów , ponieważ nebiwolol może maskować niektóre objawy hipoglikemii (tachykardia, kołatan ie serca).

Leki beta-adrenolityczne mogą maskować objawy nadczynności tarczycy (tachykardia). Nagłe przerwanie stosowania produktu NEBILET może nasilić te objawy.

Układ oddechowy

Zaleca się ostrożne stosowanie leków beta-adrenolitycznych u pacjent ów z przewlekłymi obturacyjnymi chorobami układu oddechowego, ponieważ leki te mogą prowadzić do nasilenia skurczu dróg oddechowych.

Inne

Pacjenci z łuszczycą w wywiadzie mogą być leczeni lekami beta-adrenolitycznymi jedynie po dokładnej ocenie możliwości ich zastosowania.

Leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać wrażliwość na alergeny oraz nasilać reakcje anafilaktyczne.

Nie zaleca się stosowania produktu u dzieci.

Rozpoczęcie leczenia przewlekłej niewydolności serca nebiwololem wymaga regularnego monitorowania. Dawkowanie i sposób podawania leku, patrz punkt 4.2. Nie powinno się nagle przerywać leczenia, o ile nie jest to wyraźnie wskazane. Dalsze informacje, patrz punkt 4.2.

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany przez pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami: nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakodynamiczne:

Niżej wymienione interakcje odnoszą się do wszystkich antagonistów receptorów beta-adrenergicznych.

Połączenia nie zalecane

Leki antyarytmiczne klasy I (chinidyna, hydrochinidyna, cibenzolina, flekainid, disopiramid, lidokaina, meksyletyna, propafenon): możliwy wpływ na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego i zwiększenie negatywnego działania inotropowego (patrz punkt 4.4).


Antagoniści kanału wapniowego typu werapamil/diltiazem: negatywny wpływ na kurczliwość i przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Dożylne podanie werapamilu pacjentom stosującym leki beta-adrenolityczne może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia tętniczego i bloku przedsionkowo-komorowego (patrz punkt 4.4).

Ośrodkowo działające leki hipotensyjne (klonidyna, guanfacin, moksonidyna, metyldopa, rilmenidyna): równoczesne stosowanie o środkowo działających leków hipotensyjnych mo że nasilać objawy niewydolności serca poprzez zmniejszenie ośrodkowego napięcia współczulnego (zmniejszenie częstości tętna i rzutu serca, rozszerzenie naczyń) (patrz punkt 4.4). Nagłe przerwanie stosowania leku, szczególnie w przypadku wcze śniejszego odstawienia leku blokującego receptory beta-adrenergiczne, może zwiększać ryzyko “nadci śnienia z odbicia”.

Połączenia stosowane ostrożnie

Leki antyarytmiczne klasy III (amiodaron): możliwe nasilenie wpływu na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego.

Leki anestetyczne - lotne pochodne fluorowcowane: jednoczesne stosowanie antagonistów receptorów beta-adrenergicznych i leków anestetycznych mo że łagodzić odruchową tachykardię i zwiększać ryzyko niedociśnienia tętniczego (patrz punkt 4.4). Jako zasadę ogóln ą trzeba przyjąć, że należy unikać nagłego przerwania stosowania leku blokującego receptory beta-adrenergiczne. Należy poinformować lekarza anestezjologa, że pacjent jest leczony produktem NEBILET.

Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: pomimo, że nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy, to jednoczesne stosowanie leków z tej grupy z produkt em NEBILET może maskować niektóre objawy hipoglikemii (kołatanie serca, tachykardia).

Połączenia do rozważenia

Glikozydy naparstnicy: jednoczesne stosowanie może wydłużać czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Badania kliniczne z zastosowaniem nebiwololu nie wykazały interakcji z glikozydami naparstnicy. Nebiwolol nie wpływa na kinetykę digoksyny.

Antagoniści wapnia w rodzaju dihydropirydyny (amlodypina, felodypina, lacidypina, nifedypina, nikardypina, nimodypina, nitrendypina): u pacjentów z niewydolno ścią serca, jednoczesne stosowanie może zwiększać ryzyko niedociśnienia tętniczego. Nie można równie ż wykluczyć zwiększenia ryzyka dalszego upośledzenia zdolności pompowania przez komorę.

Leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne (trójpi erścieniowe, barbiturany i fenotiazyny): jednoczesne stosowanie może nasilać hipotensyjne działanie leków beta-adrenolitycznych (działanie addycyjne).

Niesteroidowe przeciwzapalne (NLPZ): brak wpływu na hipotensyjne działanie nebiwololu.

Leki sympatykomimetyczne: jednoczesne stosowanie może przeciwdziałać działaniu antagonistów receptorów beta-adrenergicznych. Leki beta-adrenerg iczne mogą prowadzić do niepowstrzymanej aktywności alfa-adrenergicznej leków sympatykomimetycznych z działaniem, zarówno alfa-, jak i beta-adrenergicznym (ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego, ciężkiej bradykardii i bloku serca).

Interakcje farmakokinetyczne:

Ze względu na to, że metabolizm nebiwololu obejmuje izoenzym CYP2D6, jednoczesne podawanie z substancjami hamującymi aktywność tego enzymu, a w szczególno ści paroksetyną, fluoksetyną, tiorydazyną i chinidyną, może prowadzić do zwiększenia stężenia nebiwololu w osoczu, co wiąże się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia nadmiernej bradykardii i działań niepożądanych.

Jednoczesne stosowanie z cymetydyną powoduje zwiększenie stężenia nebiwololu w osoczu, bez wpływu na działanie kliniczne. Jednoczesne zastosowanie z ranitydyną nie miało wpływu na farmakokinetykę nebiwololu. Możliwa jest ordynacja jednoczesnego stosowania leku NEBILET i leków zoboj ętniających kwasy żołądkowe pod warunkiem, że produkt NEBILET jest przyjmowany z posiłkiem, a lek zobojętniający - pomiędzy posiłkami.

Jednoczesne zastosowanie nebiwololu z nikardypiną powodowało niewielkie zwiększenie stężenia obu leków w osoczu, bez wpływu na działanie kliniczne. Jednoczesne podanie alkoholu, furosemidu lub hydrochlorotiazydu nie miało wpływu na farmakokinetykę nebiwololu. Nebiwolol nie ma wpływu ani na farmakokinetykę, ani na farmakodynamikę warfaryny.

4.6. Ciąża i laktacja

Stosowanie podczas ciąży

Nebiwolol wykazuje działanie farmakologiczne, które może mieć szkodliwy wpływ na ciążę i (lub) płód/noworodka. Leki beta–adrenolityczne zmniejszaj ą przepływ krwi przez łożysko, co może spowodować wewnątrzmaciczne obumarcie płodu, poronienie lub poród p rzedwczesny. Działania niepożądane (np.: hipoglikemia i bradykardia) mogą wystąpić u płodu i noworodka. Jeżeli stosowanie leków blokuj ących receptory beta-adrenergiczne jest konieczne, należy wybrać leki selektywnie blokujące receptory beta1- adrenergiczne.

Nebiwololu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jego zastosowanie jest konieczne. Jeżeli leczenie nebiwololem jest konieczne, należy monitorować przepływ krwi przez macicę i łożysko oraz wzrost płodu. W przypadku wystąpienia szkodliwego wpływu na przebieg ciąży lub płód, nale ży rozważyć leczenie alternatywne. Noworodki po urodzeniu muszą znajdować się pod ścisłą kontrolą. Objawy hipoglikemii i bradykardii najczęściej występują w ciągu pierwszych trzech dni.

Stosowanie w okresie karmienia piersią
Badania na zwierzętach wykazały przenikanie nebiwololu do mleka samic. Nie wiadomo, czy
nebiwolol przenika do mleka kobiecego. Większość leków beta-adrenolitycznych, a zwłaszcza
związki lipofilne, do których nale ży także nebiwolol i jego aktywne metabolity, przenika w zmiennych
ilościach do mleka kobiecego.

W związku z tym nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania nebiwololu.

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu

Nie przeprowadzono dotychczas badań dotyczących wpływu produktu NEBILET na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych. Badania farmako dynamiczne wykazały, że produkt NEBILET nie wpływa na czynności psychomotoryczne. Pacjenci stosujący produkt NEBILET, w trakcie prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu, powinni wziąć pod uwagę możliwość sporadycznego występowania zawrotów głowy i zm ęczenia.

4.8. Działania niepożądane

Ze względu na ró żnice w chorobach podstawowych, działania niepożądane podano osobno dla nadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca.

Nadciśnienie tętnicze

Zgłoszone działania niepożądane, sklasyfikowane według układów i narz ądów oraz cz ęstości ich występowania, które w wi ększości mają charakter łagodny lub umiarkowany, umieszczono w tabeli poniżej:

Ponadto, podczas stosowania niektórych leków blokuj ących receptory beta-adrenergiczne, obserwowano następujące działania niepożądane: omamy, psychozy, dezorientację, oziębienie i (lub) zasinienie kończyn, zespół Raynaud’a, sucho ść spojówek, oraz zespół oczno- śluzówkowo-skórny typowy dla praktololu.

Przewlekła niewydolność serca

Dane dotyczące działań niepożądanych u pacjentów z przewlekł ą niewydolnością serca pochodzą z jednego badania klinicznego z zastosowaniem placebo, w którym wzi ęło udział 1067 pacjentów otrzymujących nebiwolol oraz 1061 pacjentów otrzymuj ących placebo. W badaniu tym, łącznie 449 pacjentów leczonych nebiwololem (42,1%) zgłaszało d ziałania niepożądane z co najmniej prawdopodobnym związkiem przyczynowo-skutkowym ,wobec 334 pacjentów ot rzymujących placebo (31,5%). Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u pacjentów otrzymuj ących nebiwolol były bradykardia i zawroty głowy występujące u około 11% pacjentów. U pacjentów otrzymujących placebo odsetek powyższych reakcji wynosił odpowiednio około 2% i 7%. Zgłaszano następujące działania niepożądane (przynajmniej prawdopodobny związek przyczynowo-skutkowy z działaniem leku), które zostały uznane z a szczególnie znacz ące podczas leczenia przewlekłej niewydolności serca:

Nasilenie objawów niewydolno ści serca wystąpiło u 5,8 % pacjentów leczonych nebiwololem wobec 5,2% pacjentów otrzymuj ących placebo.


Hipotensja ortostatyczna była zgłaszana przez 2,1% pacjentów leczonych nebiwololem wobec 1,0% pacjentów otrzymuj ących placebo.

Nietolerancja leku wystąpiła u 1,6% pacjentów leczonych nebiwololem wobec 0 ,8% pacjentów otrzymujących placebo.

Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia wystąpił u 1,4% pacjentów leczonych nebiwololem wobec 0,9% pacjentów otrzymuj ących placebo.

Obrzęk kończyn dolnych zgłaszany był przez 1,0% pacjentów lec zonych nebiwololem wobec 0,2% pacjentów otrzymuj ących placebo.

4.9. Przedawkowanie

Brak danych dotyczących przedawkowania nebiwololu.

Objawy przedawkowania

Objawy przedawkowania leków beta-adrenolitycznych s ą następujące: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli oraz ostra niewydolność serca.

Leczenie przedawkowania

W przypadku przedawkowania lub reakcji nadwrażliwości, pacjent powinien znajdować się pod ścisłą obserwacją na oddziale intensywnej opieki medycznej. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi. Wchłanianiu produktu pozostającego w przewodzie pokarmowym można zapobiec stosując płukanie żołądka oraz podawanie węgla aktywowanego i środków przeczyszczaj ących. Może okazać się konieczne zastosowanie sztucznego oddychania. Zalecane jest podawanie atropiny lub metyloatropiny w celu zwalczania bradykardii lub nasilonej wagotonii (pobudzenia nerwu błędnego). Obniżenie ciśnienia i wstrząs należy leczyć przetaczaniem osocza lub podawaniem produktów krwiozastępczych oraz, w razie potrzeby, podawaniem katecholamin. Blokowaniu receptorów beta-adrenergicznych można przeciwdziałać podając w powolnym wlewie dożylnym chlorowodorek izoprenaliny, rozpoczynając od dawki około 5 µg/min, lub dobutaminy, rozpoczy nając od dawki około 2,5 µg/min, a ż do uzyskania pożądanego działania. W przypadku braku odpowiedzi na leczenie można podać izoprenalinę jednocześnie z dopaminą. W przypadku, gdy powyższe sposoby okażą się nieskuteczne, należy rozważyć dożylne podanie glukagonu w dawce 50-100 µg/kg mc.

W razie konieczności dawkę można powtórzy ć po upływie 1 godziny lub pó źniej oraz, jeśli okaże się to niezbędne, podać glukagon we wlewie dożylnym w dawce 70 µg/kg mc/godz. W skrajnych przypadkach bradykardii opornej na leczenie farmakologiczne może okazać się konieczne wszczepienie stymulatora serca.


5. WŁA ŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5. 1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki beta-adrenolityczne, selektywne. Kod ATC: C07AB12.

Nebiwolol jest racematem dwóch enancjomerów nazwany ch SRRR nebiwolol (lub d-nebiwolol) i
RSSS nebiwolol (lub l-nebiwolol). Produkt wykazuje dwa działania farmakologiczne:

Nebiwolol jest kompetycyjnym i wybiórczym lekiem beta-adrenolitycznym: działanie to jest przypisywane enancjomerowi SRRR (d-enancjomer).

Wykazuje łagodne działanie rozszerzające naczynia, które wynika z oddziaływania na tor pr zemian metabolicznych L-arginina/tlenek azotu.

Pojedyncze dawki oraz długotrwałe leczenie nebiwololem powoduje zwolnienie czynności serca i obniżenie ciśnienia krwi w spoczynku i podczas wysiłku fizycznego, zarówno u osób z prawidłowym ciśnieniem, jak i z nadciśnieniem tętniczym. Działanie hipotensyjne utrzymuje się podczas długotrwałego leczenia. Stosowanie dawek leczniczych nie wywołuje antagonizmu alfa-adrenergicznego.


8
Zarówno w czasie krótkotrwałego, jak i długotrwałeg o leczenia nebiwololem, u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym dochodzi do zmniejszenia obwodowego oporu naczyniowego. Pomimo zwolnienia czynności serca, zmniejszenie pojemności minutowej serca w spoczynku i w czasie wysiłku może być ograniczone przez zwiększenie objętości wyrzutowej. Kliniczne znaczenie tych ró żnic hemodynamicznych, w porównaniu z innymi antagon istami receptorów beta 1, nie jest w pełni poznane.

U pacjentów z dysfunkcj ą śródbłonka dochodzi do zmniejszenia odpowiedzi na ac etylocholinę. Nebiwolol nasila, zależne od tlenku azotu, rozszerzenie naczyń w odpowiedzi na acetylocholinę (ACh) u pacjentów z nadci śnieniem tętniczym.

W kontrolowanym placebo badaniu śmiertelności-chorobowości przeprowadzonym na 2128 pacjentach w wieku ³ 70 lat (mediana wieku 75,2 lat) z wyrównan ą przewlekłą niewydolnością serca, z upośledzeniem lub bez upośledzenia frakcji wyrzutowej lewej komory (średnia LVEF: 36 ± 12,3%, z następującym rozkładem: LVEF poniżej 35% u 56% pacjentów, LVEF pomi ędzy 35% a 45% u 25% pacjentów i LVEF powy żej 45% u 19% pacjentów), obserwowanych średnio przez okres 20 miesięcy, nebiwolol podawany jako uzupełnienie terapii standardowej znacząco przedłużał czas do wystąpienia zgonu lub hospitalizacji z powodów kr ążeniowych (pierwotny punkt końcowy dla skuteczności), ze spadkiem względnego ryzyka o 14% (spadek bezwzględny: 4,2%). Taki spadek ryzyka występował po 6 miesiącach leczenia i utrzymywał się przez cały okres terapii (mediana czasu: 18 miesięcy). Wpływ nebiwololu był niezależny od wieku, płci i frakcji wyrzutowej lewej komory badanej populacji. Korzystny wpływ na parametr śmiertelności ze wszystkich powodów nie osi ągnął znamienności statystycznej w odniesieniu do placebo (bezwzględny spadek: 2,3%).

U pacjentów leczonych nebiwololem obserwowano spade k częstości występowania nagłych zgonów sercowych (4,1% wobec 6,6%, względny spadek 38%).

Badania in vitro i in vivo na zwierzętach dowiodły, że produkt NEBILET nie wykazuje wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej.

Badania in vitro i in vivo na zwierzętach wykazały równie ż, że nebiwolol stosowany w dawkach farmakologicznych nie wykazuje działania stabilizującego błonę komórkow ą.

W badaniach u zdrowych ochotników, nebiwolol nie wy kazywał znaczącego wpływu na maksymalną wydolność wysiłkową i wytrzymałość.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Oba enancjomery nebiwololu są szybko wchłaniane po podaniu doustnym. Pokarm nie ma wpływu na wchłanianie nebiwololu; produkt może być przyjmowany w czasie lub między posiłkami. Nebiwolol jest całkowicie metabolizowany, częściowo do aktywnych pochodnych hydroksylowych.

Nebiwolol jest metabolizowany w procesach alicyklicznej i aromatycznej hydroksylacji, poprzez N-

dealkilację oraz sprzęganie z kwasem glukuronowym; ponadto, z pochodnych hydroksylowych
powstają glukuronidy. Metabolizm nebiwololu przez aromatyczną hydroksylację jest zależny od
polimorfizmu genetycznego enzymu CYP2D6. Dostępność biologiczna nebiwololu po podaniu

doustnym wynosi około 12% u osób z szybkim metaboli zmem i jest niemal całkowita u osób z
wolnym metabolizmem. W stanie stacjonarnym i po zastosowaniu takich samych dawek, maksymalne
stężenie nie zmienionego nebiwololu w osoczu jest ok. 23 razy większe u osób wolno
metabolizujących w porównaniu z osobami o szybkim metabolizmie. Jeżeli uwzględni się produkt w
postaci nie zmienionej oraz jego aktywne metabolity, ró żnica stężeń w osoczu pomiędzy obiema
grupami, z uwzględnieniem postaci nie zmienionej oraz metabolitów, j est 1,3-1,4 krotnie większa. Z
powodu ró żnej szybkości metabolizmu, dawki nebiwololu należy ustalać indywidualnie, w zależności

od potrzeb pacjenta: osoby z wolnym metabolizmem mogą wymagać stosowania mniejszych dawek.
U osób z szybkim metabolizmem okres półtrwania w fa  zie eliminacji enancjomerów nebiwololu
wynosi średnio 10 godzin. U osób z wolnym metabolizmem jest  od 3 do 5 razy dłuższy. U osób z
szybkim metabolizmem stężenie enancjomeru RSSS w osoczu jest nieco większe od stężenia
enancjomeru SRRR. Ró żnica ta jest większa u osób wolno metabolizuj ących. U osób z szybkim

metabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji hy droksylowych metabolitów obu enancjomerów
wynosi średnio 24 godziny. Jest on około dwa razy dłuższy u osób z wolnym metabolizmem.


9
U większości pacjentów szybko metabolizuj ących stan stacjonarny w osoczu jest osiągany w ciągu 24 godzin, a hydroksylowych metabolitów w ci ągu kilku dni.

Stężenie nebiwololu w osoczu jest proporcjonalne do dawek w zakresie 1-30 mg. Wiek nie ma wpływu na farmakokinetykę nebiwololu.

Oba enancjomery w osoczu wiążą się głównie z albuminami.

Stopień wiązania z białkami osocza wynosi 98,1% dla SRRR nebiwololu i 97,9% dla RSSS nebiwololu.

Tydzień po podaniu produktu, 38% podanej dawki wydala się z moczem, a 48% z kałem. Wydalanie przez nerki nie zmienionego nebiwololu wynosi poniżej 0,5% podanej dawki.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Niekliniczne dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania, uzyskane na podstawie przeprowadzonych badań dotyczących genotoksyczności i rakotwórczo ści, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka


6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, hypromeloza, polisorbat 80, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna uwodniona, magnezu stearynian, woda oczyszczona.

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3. Okres ważności

3 lata

6.4. Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Bez szczególnych  środków ostro żności dotyczących przechowywania.

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.

Opakowanie zawiera 7 lub 28 tabletek.

6.6. Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania

Brak szczególnych wymagań.


7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Berlin-Chemie AG
(Menarini Group)
Glienicker Weg 125
12489 Berlin, Niemcy