Wyjątkowe właściwości Miodu Manuka

Pochodzący z Nowej Zelandii Miód Manuka to produkt o unikalnych właściwościach prozdrowotnych. Doskonale działa na układ pokarmowy, oddechowy, odpornościowy a także wzmacnia serce i poprawia stan skóry. Może również wspomóc leczenie trudno gojących się ran.

Krzew manuka

Manuka (łac. Leptospermum scoparium) jest gatunkiem krzewu, który naturalnie występuje na wybrzeżach Nowej Zelandii oraz w Australii.
Wysokość krzewu manuka to zazwyczaj 2-5 metrów. Jest to roślina cały czas gęsto pokryta zielonymi liśćmi, które są niewielkie, szorstkie, o szpiczastym zakończeniu.
Krzew zakwita raz do roku, w porze letniej, która w Nowej Zelandii przypada od listopada do stycznia. Kwiaty mają pięć płatków i zazwyczaj są białe z delikatnymi przebarwieniami w kolorze różowym.
Roślina nie ma specjalnych wymagań co do gleby, na której rośnie. Można ją spotkać zarówno w dolinach, jak i na zboczach gór, na terenach podmokłych oraz suchych.

Powstawanie miodu manuka

Oryginalny Miód Manuka jest wytwarzany w 100% z nektaru kwiatów krzewu manuka. Co ciekawe, produkcją miodu zajmują się pszczoły pochodzące z terenów europejskich. Zostały one przywiezione na tereny Nowej Zelandii na początku XIXw.
Krzew manuka od tysięcy lat jest rośliną o genomie nie zmienionym przez gatunki przybyłe do Nowej Zelandii. Niepowtarzalność miodu Manuka jest spowodowana wysoką zawartością związku naturalnie w nim występującego – methylogloxalu (MGO).

MGO – aktywny składnik miodu manuka

Methylogloxal (aldehyd pirogronowy, acetylformaldehyd) – MGO - jest związkiem organicznym, który powstaje w organizmie podczas glikolizy. Ma to miejsce podczas procesu przenikania glukozy do komórek ciała i przekształcania jej w energię.
MGO bierze udział w budowaniu komórek, ale nie jest trwały – jest rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Ponadto organizm szybko go wydala.
Methylogloxal wykazuje działanie antybakteryjne i przeciwutleniające. Wykazuje odporność na wysoką tempetraturę, światło, a także enzymy i płyny ustrojowe.
MGO jest naturalnym składnikiem np. sera, pieczywa, kawy i niektórych napojów alkoholowych oraz występuje niemal w każdym rodzaju miodu.
Największe stężenie methylogloxalu występuje w miodzie manuka, co zostało dokładnie przebadane i opisane w 2007r przez profesora Thomasa Henlego. Stężenie to może być nawet stukrotnie większe niż w innych rodzajach miodu.
Dzięki dużej zawartości methylogloxalu, miód manuka wykazuje bogactwo właściwości leczniczych oraz został uznany za żywność "superfoods".

Zawartość methylogloxalu w miodach manuka

Im wyższy poziom methylogloxalu w miodzie, tym silniejsze działanie prozdrowotne takiego miodu. Informacja o ilości MGO powinna znajdować się na opakowaniu każdego miodu z oznaczeniem liczbowym, oznaczającym minimalne stężenie methylogloxalu. Wyrażone jest ono w miligramach na każdy kilogram produktu. Minimalne z tego względu, że z upływem czasu poziom związku aktywnego może się tylko zwiększyć.

Ze względu na stężenie methylogloxalu miód manuka dzieli się na:

MGO 50+ - stosowany tylko ze względu na walory smakowe, nie wykazujący istotnych korzyści prozdrowotnych;

MGO 100+ - najczęściej zalecany dla osób, które chcą poprawić ogólną odporność organizmu;

MGO 250+ - wykazujący działanie prozdrowotne na układ pokarmowy, odporność oraz wspierające przy leczeniu infekcji;

MGO 400+ - najbardzie popularne stężenie MGO w miodzie manuka. Zalecany przede wszystkim na problemy układu pokarmowego. Miód powyżej tego stężenia określa się mianem naturalnego antybiotyku;

MGO 550+ - oznacza bardzo wysoki poziom MGO w miodzie. Stosuje się go przy przewlekłych schorzeniach ze strony układu pokarmowego, a także jako opatrunek na trudno gojące się rany, odleżyny i oparzenia;

MGO 750+, 850+, 1000+ - bardzo rzadko spotykane stężenia. Co ciekawe, nie wykazują istotnie większego działania prozdrowotnego niż miody o stężeniach MGO 400+ i 550+.

Działanie methylglyoxalu

Methylogloxal w stężeniu MGO 400+ i powyżej uznawany jest za naturalny antybiotyk, ponieważ wykazuje silne działanie antybakteryjne. Może hamować rozwój i namnażanie bakterii, grzybów i wirusów. Ponadto przyspiesza gojenie ran, oparzeń i odmrożeń skóry. MGO ma również działanie przeciwzapalne, wzmacniające układ odpornościowy oraz pokarmowy.

Pozostałe składniki miodu manuka

Oprócz methylogloxalu miód manuka zawiera inne składniki aktywne. Jego skład to bogactwo enzymów, kwasów organicznych, minerałów, kwasów fenolowych oraz flawonoidów.

Właściwości miodu manuka

Wspiera układ pokarmowy – wykazano działanie neutralizujące na patogenne bakterie bytujące w przewodzie pokarmowym, takie jak helicobakter pylori, clostridium difficile, salmonella. Ponadto w połączeniu z antybiotykiem wzmacnia jego działanie. Może również zapobiegać niestrawności;

Wspiera układ oddechowy – działanie nawilżające i łągodzące podrażnienia gardła i dróg oddechowych;

Wspiera układ odpornościowy – działanie przeciwzapalne, a także przeciwwirusowe na wirusy grypy, półpaśca i ospy wietrznej;

Wspiera układ sercowo – naczyniowy – działa wzmacniająco na mięsień sercowy, obniża ciśnienie i poprawia krążenie krwi;

Poprawia stan skóry – ma działanie antybakteryjne, może więc pomóc w walce z trądzikiem, nawilża i wygładza cerę, łagodzi stany zapalne;

Przyspiesza gojenie ran – miód manuka dzięki właściwościom przeciwbakteryjnym i osmotycznym tworzy odpowiednie warunki wokół zmienionego chorobowo miejsca, tym samym pozytywnie wpływając na gojenie się ran;

Hamuje rozwój komórek nowotworowych – dzięki zawartości polifenoli i flawonoidów działa na organizm wspomagająco w okresie chemioterapii i pomaga osłabić komórki nowotworowe, co z kolei przyczynia się do zmniejszenia ilości przerzutów.

Certyfikaty oryginalnego miodu manuka

Miód manuka musi spełnić szereg uwarunkowań, aby mógł zostać uznany za oryginalny. Przede wszystkim musi być wyprodukowany w Nowej Zelandii, co przekłada się też na jego wysoką cenę. Ponadto miód manuka ma charakterystyczny, intensywny zapach kwiatów oraz ciemny, głęboki kolor. Miód manuka musi również posiadać conajmniej jeden certyfikat potwierdzający jego autentyczność.

Wyróżnia się dwie najważniejsze metody certyfikowania miodów manuka:

Metoda MGO – bazuje na stężeniu methylogloxalu w miodzie. Rząd Nowej Zelandii uznał ją za wiarygodną metodę określającą jakość miodu manuka.

Metoda UMF – również określa poziom substancji czynnej w miodzie manuka, ale nie jest tak precyzyjna i zrozumiała dla konsumenta jak metoda MGO.

Jak stosować miód manuka?

Zalecane dzienne spożycie miodu manuka to 2-3 łyżeczki dziennie. Miód najlepiej przyjmować na czczo. Można rozpuścić go w wodzie, ale w temperaturze nie wyższej niż 40 stopni Celsiusza.
W przypadku stosowania na rany, miód należy nałożyć na zmienione chorobowo miejsce i przykryć je opatrunkiem. W ofercie Swiata leku znajdziesz preparaty na gojenie ran na bazie miodu manuka
W leczeniu zmian trądzikowych zaleca się stosowanie miodu punktowo na wykwity.

Przeciwwskazania

Miód manuka, podobnie jak każdy inny rodzaj miodu, charakteryzuje się dużą kalorycznością. W 100g miodu znajduje sie ponad 330 kalorii. Z tego względu nadmierne spożycie może powodować ryzyko nadwagi.
Ponadto miodu manuka nie powinny spożywać osoby uczulone na produkty pszczele oraz pacjenci ze zdiagnozowaną cukrzycą.
Tak samo, jak w przypadku innych rodzajów miodu, miód manuka nie powinien być podawany dzieciom poniżej pierwszego roku życia.