Thionerv 600 tabletki x 30

Thionerv 600 tabletki x 30

Cena 42,77 zł
Sylimarol Cholesterol, 30 kapsułek

Sylimarol Cholesterol, 30 kapsułek

Cena 17,22 zł
Słodzik Stevia Sussina, 200 tabletek

Słodzik Stevia Sussina, 200 tabletek

Cena 12,20 zł

Jak zdiagnozować insulinooporność?

0,0 (0)

Można powiedzieć, że insulinooporność to dosyć „modny” i często poruszany problem. Nierzadko jednak przedstawia się ją jako przyczynę choroby cywilizacyjnej, jaką jest otyłość. A prawda jest zupełnie odwrotna. W poniższym artykule omawiamy szerzej to zagadnienie, poruszając również kwestie postawienia diagnozy i leczenia.

Insulinooporność – czym jest?

Na początek wyjaśnijmy, czym w ogóle jest insulina i do czego jest nam potrzebna. Otóż jest to hormon produkowany przez trzustkę i pełniący w organizmie szereg niezbędnych funkcji, z których najbardziej znaną jest regulacja gospodarki węglowodanowej. Insulina odpowiada za utrzymywanie właściwego stężenia glukozy we krwi, przechodzenie jej z krwi (w której krąży po wchłonięciu posiłku z przewodu pokarmowego) głównie do komórek mięśniowych, które wykorzystują ją do produkcji energii, pobudza magazynowanie glukozy w wątrobie i mięśniach, a także produkcję z niej kwasów tłuszczowych (zwłaszcza, gdy spożywamy nadmierne ilości węglowodanów) oraz hamuje rozpad białek1. To tylko nieliczne zadania insuliny, a już uświadamiają nam, że jakiekolwiek zaburzenia tego hormonu z pewnością odbiją się na naszym zdrowiu.

Insulinooporność jest stanem zmniejszonej wrażliwości komórek organizmu na działanie insuliny (czyli oporności na insulinę, a nie - jak niejednokrotnie błędnie czytamy - insulinoodporności). Zwyczajowo pojęcie to uważa się za tożsame z hiperinsulinizmem, ponieważ pozorny brak insuliny stymuluje komórki trzustki do jej zwiększonej produkcji.

>>> Preparaty dla cukrzyków

Dlaczego zatem nasze komórki i tkanki nie reagują na insulinę? Stopień wrażliwości na ten hormon w około 50% uwarunkowany jest genetycznie, za pozostałą część odpowiada obecność otyłości, stopień aktywności fizycznej i indywidualne cechy organizmu2. W medycynie najczęściej mówi się, że rozwojowi insulinooporności będą sprzyjać czynniki środowiskowe – czyli niezdrowy styl życia, powodujący nadmierny wzrost BMI - nałożone na predyspozycje genetyczne.

Sygnały pochodzące od organizmu i diagnostyka

Insulinooporność jest podstępnym zaburzeniem, które zwykle nie daje ewidentnych ani tym bardziej dokuczliwych dolegliwości, skłaniających nas do poszukiwania pomocy u lekarza. Istnieją jednak pewne parametry, których obecność pozwala z dużym prawdopodobieństwem podejrzewać występowanie insulinooporności. Podstawowym z nich jest otyłość. Dosyć często uznaje się wręcz, że jest ona synonimem insulinooporności, a już na pewno im większe BMI lub WC (nieprawidłowe BMI to ≥25, a obwód talii tj. WC – waist circumference to dla kobiet ≥80, dla mężczyzn ≥94 cm), tym większa oporność komórek na insulinę. Kolejne parametry to podwyższone wartości triglicerydów na czczo, obniżone wartości cholesterolu HDL we krwi i obecność hiperglikemii na czczo. Ryzyko insulinooporności zwiększa też współwystępowanie nadciśnienia tętniczego, hiperurykemii, obturacyjnego bezdechu sennego i wzrost ALAT.
Obserwując powyższe zaburzenia, można pośrednio rozpoznać insulinooporność i wdrożyć lecznicze zalecenia. Tak naprawdę nie jest do tego potrzebna wizyta u diabetologa czy endokrynologa. Warto natomiast pozostawać pod kontrolą lekarza rodzinnego, który wykona podstawowe badania z krwi, będzie monitorował wdrażanie zaleceń, a w razie konieczności poszerzy diagnostykę i/lub odeśle do kolejnych specjalistów.

Do określania insulinooporności można też wykorzystać pewne wskaźniki, takie jak na przykład3:

  • iloraz stężenia insuliny (w IU/ml) do glukozy na czczo (w mg/dl) (norma <0,3)
  • wskaźnik HOMA (Homeostasis Model Assessment) = FI (fasting insulin) [IU/ml] x FG (fasting glucose) [mmol/l] /22,5; norma do 2,5; insulinooporność >2,5 (wg niektórych autorów > 4)
  • stężenia insuliny badane w trakcie krzywej cukrowej (OGTT 75g glukozy)
  • przyjmuje się, że wartości insuliny na czczo powinny być jednocyfrowe, wg niektórych autorów <12 IU/ml, w 60. minucie OGTT 75 g glukozy nie powinny przekraczać 70 IU/ml (150 IU/ml -?), a w 120. minucie testu 40 IU/ml, a wg niektórych autorów 60 IU/ml.

Czym skutkuje nieleczona insulinooporność?

Zlekceważenie insulinooporności bez wątpienia przyniesie negatywne konsekwencje zdrowotne na przestrzeni następnych lat. Jej następstwem mogą być hiperglikemia i w końcu cukrzyca, nadciśnienie, dyslipidemia, stłuszczenie wątroby czy wreszcie nowotwory4. Sprzyja również rozwojowi choroby niedokrwiennej serca (zwłaszcza jeśli towarzyszą jej nieprawidłowe poziomy tłuszczów we krwi), a stąd już tylko krok do zawału serca.
Mając na uwadze, czym grozi to łatwe do zlekceważenia (z uwagi na brak doskwierających objawów) zaburzenie, warto jak najszybciej podjąć leczenie. Pierwszym i najważniejszym, choć niewątpliwie trudnym, zaleceniem jest zmiana stylu życia. Należy zwiększyć aktywność fizyczną, najlepiej do umiarkowanej, ale regularnej. Idealnie, gdyby było to przynajmniej 30 minut ćwiczeń/szybkiego spaceru/basenu/jazdy na rowerze codziennie. Oprócz tego kluczowa jest zdrowa dieta, z ograniczeniem spożywania cukrów prostych (batoników, ciast, cukierków), żywności przetworzonej i tłuszczów trans (jedzenie typu fast-food). Do najzdrowszych kuchni na świecie zalicza się śródziemnomorską. Rzetelne wdrożenie zdrowej diety i wysiłku u większości pozwala uniknąć zażywania leków i skutecznie przywraca wrażliwość na insulinę, zapobiegając rozwojowi chorób. Jeśli jednak takie działania okażą się niewystarczające, lekarz podejmie decyzję o włączeniu tabletek – zwykle metforminy.

>>> Insulinooporność. Jak ją rozpoznać i leczyć?

1Insulina, Indeks Medycyny Praktycznej, Medycyna Praktyczna dla Lekarzy, https://indeks.mp.pl/desc.php?id=385.
2E. Sutkowska, Jak prawidłowo rozpoznać insulinooporność – czy i jak leczyć?, Medycyna Po Dyplomie 05/2017.
3E. Cichocka, Insulinooporność – jak interpretować wynik „krzywej insulinowej”?, 13.02.2019, Medycyna Praktyczna dla Lekarzy.
4DW. Lam, MD. And D. LeRoith, Metabolic Syndrome, 11.02.2019, .https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK278936/

Lekarz Irena M. Wojtowicz

Absolwentka studiów na kierunku lekarskim Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończyła z wyróżnieniem. W czasie studiów odbyła staże lekarskie w Universitätsmedizin Greifswald w Niemczech oraz kilkumiesięczny w University of Rochester, New York, USA. Zafascynowana medycyną, stale poszerza swoją wiedzę uczestnicząc w licznych konferencjach i kursach. Obecnie w trakcie specjalizacji z dermatologii i wenerologii.

Twoja opinia jest bardzo ważna.

Pomoże innym wybrać najlepszy produkt, a nam udoskonalić ofertę. Zaloguj się i dodaj opinię.

ZALOGUJ SIĘ

Ten produkt nie posiada jeszcze żadnych opinii.

Informacja dotycząca polityki plików cookies: Informujemy, iż w naszych serwisach internetowych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Dalsze korzystanie z naszych serwisów, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.